Wierni diecezji bielsko-żywieckiej będą mogli udać się we wrześniu tego roku w ramach pielgrzymki dziękczynno-błagalnej do Włoch m.in. Watykanu i Asyżu, by uczcić pamięć o patronie narodowej jedności – św. Stanisławie Biskupie i Męczenniku.
Pielgrzymka do Włoch
8 września 2023 r. przypada 770. rocznica kanonizacji tej niezwykłej postaci, którą Jan Paweł II nazwał nauczycielem „twórczego łączenia lojalności w stosunku do Ojczyzny ziemskiej i wierności Bogu i Jego Prawu”. Pielgrzymka metropolii krakowskiej może być okazją, by doświadczyć naocznie niezwykłego dziedzictwa świętości Stanisława ze Szczepanowa.
„Wspólnie pragniemy wyrazić wdzięczność za dar św. Stanisława BM i przez jego orędownictwo zawierzać dobremu Bogu nasz Kościół lokalny i naszą Ojczyznę” – zapowiadają organizatorzy
Organizatorzy przygotowali cztery programy wyjazdowe: grupa św. o. Pio, grupa św. Katarzyny Sieneńskiej, grupa św. Jana Pawła II i grupa św. Franciszka z Asyżu. Wszyscy pielgrzymi spotkają się na wspólnej modlitwie w Watykanie i Asyżu. Zaplanowano wyjazdy z Andrychowa, Kęt, Bielska-Białej, Żywca i Cieszyna, a w przypadku większych grup miejsca te mogą być ustalane indywidualnie.
W ramowym programie pielgrzymki znalazło się m.in. nawiedzenie sanktuariów w Loreto i San Giovanni Rotondo, zwiedzanie Padwy, Rzymu, Sieny, Asyżu, Rawenny oraz audiencja generalna na Placu św. Piotra i Msza przy grobie św. Jana Pawła II. Centralnym wydarzeniem będzie 8 września Eucharystia w bazylice św. Franciszka w Asyżu z okazji 770. rocznicy kanonizacji św. Stanisława.
Pielgrzymi proszeni są o kontakt z organizatorem za pośrednictwem własnego duszpasterza.
Św. Stanisław urodził się 26 lipca 1030 r. w Szczepanowie. W 1072 r. został konsekrowany na biskupa krakowskiego. Jako pasterz był bardzo gorliwy i dbał o stan diecezji krakowskiej.
Wstawiając się za wiernymi uciskanymi i zbytnio karanymi przez króla naraził się na konflikt z Bolesławem Szczodrym. 11 kwietnia 1079 r. król, w czasie Mszy św. na Skałce, zamordował biskupa i kazał poćwiartować jego ciało. W podzielonym na dzielnice Państwie Polskim narodziło się przekonanie, że rozbicie państwa jest karą za zamordowanie biskupa. Wierzono, że Polska rozpadła się tak, jak członki ćwiartowanego biskupa. Oczekiwano jednak cudu za wstawiennictwem Stanisława, jako patrona zjednoczenia. Na przełomie XI i XII wieku przeniesiono ciało biskupa Stanisława do katedry na Wawelu. W wieku następnym rozpoczęły się intensywne starania o jego wyniesienia na ołtarze. Oficjalnej kanonizacji dokonał papież Innocenty IV 8 września 1253 roku w Asyżu, zaś bulla kanonizacyjna datowana jest na 17 września.
Pamięć o św. Stanisławie odegrała ogromną rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Przy jego grobie w katedrze wawelskiej modlono się o pomyślność dla ojczyzny, a polscy królowie i wodzowie zawieszali przy jego ołtarzu zdobyczne chorągwie. Są wśród nich chorągwie krzyżackie z bitwy pod Grunwaldem w 1410 roku oraz chorągiew turecka zdobyta pod Wiedniem w 1683 roku.