Podczas wędrówki przez rejon Starego Bielska, nie sposób przejść obojętnie obok fascynującego grodziska, które kryje w sobie nie tylko historię średniowiecznego życia, ale także ślady burzliwych wydarzeń wojny trzydziestoletniej. Odkryjmy tajemnice tego miejsca, zanurzając się w historię, archeologię i ślady wojenne, które nadal przyciągają uwagę badaczy.
Grodzisko: Historia Osady
Grodzisko, usytuowane na pochyłości wzgórza, miało swoje korzenie w XII wieku. Silnie ufortyfikowane, otaczały je podwójne wały drewniano-ziemne, fosą o szerokości 10 m i głębokości do 12 m. Dodatkową ochronę zapewniała szeroka palisada. Podczas badań archeologicznych, które rozpoczęto w latach 30. XX wieku, a kolejne badania przeprowadzono w latach 70., odkryto chaty mieszkalne, zabudowania gospodarcze, majdan, fragmenty bruków kamieni, studnie i dymarki. Osada była domem dla rolników, rzemieślników, hutników rudy darniowej, kowali, cieśli i przędzek.
Położenie osady przy szlaku solnym z Krakowa na Morawy sugeruje, że pełniła funkcję warowni i refugium dla okolicznej ludności. Niestety, w 1400 roku grodzisko zostało doszczętnie zniszczone przez pożar, pozostawiając wiele tajemnic dotyczących związku z Starym Bielskiem i miastem Bielskiem.
Wojna Trzydziestoletnia: Szwedzkie Ślady
W latach 1618–1648, w okresie wojny trzydziestoletniej, przez Bielsko przemaszerowały różne oddziały wojska, w tym Szwedzi, którzy trzykrotnie odwiedzili grodzisko. Miejscowa ludność nazwała je “Wałem Szwedzkim,” co sugeruje, że średniowieczne grodzisko zostało wykorzystane jako miejsce obozowiska. Do dziś ulica otaczająca to miejsce nosi nazwę Wał Szwedzki.
CZYTAJ TAKŻE:
Ewangelicki Kościół Jana Chrzciciela: Świadek Przeszłości
W XVI wieku założono Dolny Folwark starobielski, obejmujący częściowo również grodzisko. Zabudowania w jego południowo-zachodniej części zostały zaadaptowane na potrzeby parafii ewangelickiej, która w latach 1818–1827 wybudowała tu kościół Jana Chrzciciela. Ten świątynny zakątek z historią w tle jest świadkiem przeszłości tego miejsca.
